Dzień dobry,

moja córeczka od września chodzi do przedszkola. W domu jest energiczną dziewczynką, mówi bardzo ładnie i wszystko. Jest samodzielna jak na swój wiek. Problem pojawił się w przedszkolu - nie odzywa się do pań, nie mówi "dzień dobry", "do widzenia", "dziękuję". Nie angażuje się w zajęcia. Lepiej się czuje, gdy jest mało dzieci. Po paru miesiącach zaczęła odzywać się do niektórych dzieci i z niektórymi się bawi. Ma swoje ulubione koleżanki, a najbardziej jedną. Odżywa, gdy idziemy na plac zabaw, bawi się, szaleje, mówi dużo, czasami krzyczy. Ma bogatą wyobraźnię. W domu powtarza zabawy z przedszkola. Nie wiem, co robić, poczekać, czy zastosować jakąś terapię? Jak ją ośmielić w kontaktach z dziećmi i paniami? Jak kogoś z rodziny poznaje, to po godzinie, dwóch już jest odważniejsza i zaczyna ufać. Pozdrawiam i proszę o pomoc.

Beata