Witam,

moje dziecko chodzi do przedszkole od 2 lat. Teraz jest w oddziale zerówkowym w przedszkolu. Pani z przedszkola zgłaszała mi, że z dzieckiem jest słaba komunikacja, np. nie sygnalizuje, że chce iść do toalety. Czasem zdarza mu się zesikać. Poza tym nic złego nie usłyszałam do momentu pierwszej diagnozy, gdzie dziecku wyszedł niski poziom w teście. Pani wtedy powiedziała, że z dzieckiem jest bardzo źle, bawi się tylko z jednym chłopcem, nie zgłasza się do odpowiedzi, pomału wykonuje zadania. Po teście dziecko w domu odpowiedziało na większość pytań, na które w przedszkole nic nie powiedział albo nie wiedział. W domu dziecko jest bardzo gadatliwe, zna literki, potrafi liczyć, pisać wszystkie litery. Jest wesołym, żywym chłopcem, ale szybko denerwuje się, jak coś mu nie wychodzi i wtedy się złości albo płacze. Wcześniej w przedszkolu był moment, w którym często siedział na krzesełku przemyśleń, ponieważ szalał z innymi chłopakami, teraz nie siedzi, ale pani stwierdziła, że według niej jest blokada psychiczna i niedorozwój emocjonalny. Co mam o tym myśleć i czy takie spostrzeżenia nie powinna Pani mi zgłosić wcześniej? Proszę o odpowiedz.

Beata