Witam,

bardzo proszę o radę w sprawie terapii dziecka z niedosłuchem
prowadzonej w ramach zajęć WWRD. Milenka ma obustronny niedosłuch
przewodzeniowy (UP niedosłuch stopnia średniego, UL niedosłuch stopnia lekkiego), ogólny rozwój intelektualny mieści się w granicach przeciętnej, opóźniony rozwój mowy, głoski [b, w] zamienia na f, upraszcza słowa przez co mowa jest mało zrozumiała dla odbiorców, wiele głosek pomija w swych wypowiedziach, lateralizacja skrzyżowana PR PO PN LU, sprawność języka mocno ograniczona przez wędzidełko (już podcinane), przerost trzeciego migdałka (jest obecnie wysuszany). Słownik czynny jest mocno ograniczony, błędy fleksyjne, brak przeliczania elementów w zakresie 10, słaby rozwój umiejętności słuchowo-językowych.

Dziewczynka uczęszcza na terapię logopedyczną od kwietnia b.r. a od września rozpoczęła zajęcia WWRD. Współpraca z mamą jest trudna, gdyż zarzuca mi źle prowadzoną terapię. U innej pani logopedy dziewczynka jest uczona głosek dziąsłowych podczas gdy nie potrafi artykułować wargowo-zębowych, dwuwargowych i często je zamienia innymi głoskami. W swojej pracy skupiłam się na usprawnianiu języka, percepcji słuchowej, włączyłam program "Słucham i uczę się mówić", rozpoczęłam wywoływanie głosek, których nie ma czyli [w, b], a szumiące zostawiam na sam koniec.

Uważam, że dobrze prowadzę zajęcia. Mama nie rozumie, dlaczego tamta pani logopeda uczy głosek szumiących, a ja dwuwargowych i wargowo-zębowych twierdząc, że córka potrafi je pięknie wymówić, tylko jest leniwa. Poza tym ćwiczenia z zajęć nie są przerabiane w
domu. Co mogę zrobić, by polepszyć współpracę? Jolka