Porady naszych Ekspertów

Czy to może być autyzm?

Witam,
Synek bratowej ma 2,5 roku. Nie mówi tylko wydaje gardłowe dźwięki. Obserwując go od początku odnosiłam wrażenie, że jest coś nie tak.
Późno siedział nie miał odruchu chwytania grzechotek, całe ciałko miał jakby sztywne. Tam gdzie go położyli, tam leżał i wodził tylko oczami. Większość dnia przesypiał. Chodzić zaczął gdy miał 1,5 roku. Mały nie reaguje, gdy się go woła, nie rozumie poleceń, tylko patrzy z uśmiechniętą buźką i robi swoje. Ciągle biega, nie posiedzi nawet na chwilę. Żeby go nakarmić trzeba włączać mu bajkę, wtedy siedzi jak zahipnotyzowany. Gdy wchodzi nowa osoba do pokoju, nawet jej nie zauważa. Zabawy jego polegają na rzucaniu zabawkami, trzaskaniu drzwiami lub bieganiu i z rozpędem uderzeniu w ścianę. Ma też takie momenty przy oglądaniu telewizji, że coś mu się spodoba to wstaje, biegnie i uderza z rozpędu w ścianę a potem siada i ogląda dalej. Nie znosi pluszaków, a gdy go ktoś przytula, to mam wrażenie, że sztywnieje. Porozumiewa się ciągnąc za ubranie w stronę, z której coś chce. Martwię się o niego, bo mam wrażenie że coś jest nie tak, a nie wiem, jak powiedzieć o tym bratowej.
Katarzyna

Prof. Jagoda Cieszyńska

Psycholog, logopeda

Odpowiedź:

Droga Pani Katarzyno,

Zachowania bratanka są bardzo niepokojące i wskazują na spektrum autyzmu. Proszę najpierw porozmawiać z bratem, bo to trudna rozmowa, gdy w rodzinie stawia się tak poważną diagnozę. Niezwykle ważna jest eliminacja prawopółkulowych stymulacji, co oznacza CAŁKOWITĄ rezygnację z telewizji, radia, komputera. Nie mogą one być włączone, mimo, że dziecko nie patrzy w
ekran. Chodzi o to, że dźwięki płynące z medium nie pozwalają dziecku na słuchanie mowy z otoczenia. Polecam lekturę:
Michel Desmurget, Teleogłupianie. O zgubnych skutkach oglądania telewizji (nie tylko przez dzieci)

Small G., Vorgan G. (2011), iMózg. Jak przetrwać technologiczną przemianę współczesnej umysłowości. Poznań: Wydawnictwo Vesper
Carr N. (2012), Płytki umysł. Jak internet wpływa na nasz mózg, przeł. K. Rojek, Warszawa: Helion
Spitzer M. (2013), Cyfrowa demencja. W jaki sposób pozbawiamy rozumu siebie i swoje dzieci, Słupsk: Wydawnictwo Dobra Literatura

Ponieważ brak mowy wpłynie na dalszy rozwój intelektualny dziecka, także emocji i zachowań społecznych, budowanie systemu językowego jest priorytetem w terapii. Ćwiczenia rozwojowe, dla dzieci od 3 miesiąca do 6 roku życia są opisane w książce "Wczesna interwencja terapeutyczna" - www.we.pl oraz w książce "Metoda Krakowska wobec zaburzeń rozwoju dzieci" (www.konferencje-logopedyczne.pl). Spektrum autyzmu omówione jest w książce "Wczesna diagnoza i terapia zaburzeń autystycznych" www.konferencje-logopedyczne.pl). Tu omawiam także szczególne zadania dla ojca i rodzeństwa. Wszystkie ćwiczenia muszą się pojawić codziennie, każde trwać 3-4 minuty. Każde konkretne ćwiczenie, polecenie może być powtórzone dwa razy, jeśli dziecko nie wykona zadania należy to zrobić ręką dziecka.
Najważniejsze zalecenia do pracy terapeutycznej to słuchanie wypowiedzi językowych program: "Słucham i uczę się mówić" najpierw Samogłoski i wykrzyknienia" oraz "Wyrażenia dźwiękonaśladowcze" a potem - Sylaby i rzeczowniki oraz Sylaby i czasowniki l. pojedyncza, 30-40 minut dziennie (www.arson.pl). Istotne, by dziecko słuchało w słuchawkach, w celu eliminacji innych bodźców słuchowych. Słuchanie można podzielić na dwie lub trzy sesje. Do ćwiczenia powtarzania samogłosek można zastosować układankę "Gdzie jest A?" oraz "Samogłoski" (www.konferencje-logopedyczne.pl).
Warto udać się do specjalisty, który określi rozwój funkcji poznawczych, opracuje program stymulacji i pokaże jak pracować. Terapeutów metody krakowskiej znajdzie Pani na stronie www.szkolakrakowska.pl.

Serdecznie pozdrawiam,
Jagoda Cieszyńska

Zobacz inne porady w tematyce: autyzm, kontakt, słuchanie, dźwięki, mowa

Zobacz wszystkich ekspertów

Udostępnij

Lubisz CzasDzieci.pl? Polub nas na Facebooku!

Komentarze

Inne porady w tematyce:

autyzm:

więcej porad w tematyce: autyzm »

Portal CzasDzieci.pl ma przyjemność współpracować z gronem ekspertów, jednak często problemy wymagają pilnej lub dodatkowej porady medycznej. CzasDzieci.pl nie ponosi żadnych konsekwencji wynikających z zastosowania informacji zawartych w niniejszym serwisie. Zalecamy bezpośredni kontakt ze specjalistą w celu konsultacji danego problemu. Po zgłoszeniu pytania, zostanie ono po akceptacji redakcji umieszczone wraz z odpowiedzią konkretnego eksperta.