Warszawa

Porady naszych Ekspertów

Mój synek nie mówi

Witam,
Od kilku dni przeglądam internetowe strony i czytam wszystkie artykuły na temat rozwoju dzieci, ale wiele z nich po prostu mnie przeraża. Mój synek ma 2 latka i 5 miesięcy. Nie chce mówić, dopiero niedawno zaczął wydawać dźwięki przypominające słowa, takie jak "cho" - chodź, "da" - daj, "ma" - masz. Mówi "ojej", kiedy coś spadnie mu na podłogę lub "o nie", gdy coś się stanie. Mówi też oczywiście "mama", kiedy coś chce, ale na tym mniej więcej koniec. Jest ogólnie dość nerwowym dzieckiem, kiedy coś nie idzie po jego myśli, dostaje ataków histerii. Do tego bije tych, którzy będą akurat pod ręka, uderza też czasami rączka lub główką w łóżko, podłogę. Mój synek jest bardzo ruchliwym i głośnym dzieckiem, jego zabawy są pełne energii, biega po pokoju, ma swoje ulubione zabawki, ale bawi się wszystkimi. Jak każdy chłopiec lubi auta, wpycha swoje kanapki do środka lub układa jedzenie na naczepach udając, że to ładunek, udaje również, że rozmawia przez telefon mówi "halo" lub "haj". Reszta już przebiega w jego własnym języku. Jeśli chodzi o okazywanie emocji to płacze, gdy się uderzy. Czasami przybiegnie do mnie po pocieszenie. Jeśli chodzi o radość, to często śmieje się w głos, lubi zabawy w grupie np. pociąg (razem z kuzynem używają wiszących materiałowych polek, są to ich wagoniki, w których na przemian siadają i wydaja dźwięki typu "tu tu"). Oglądając telewizję strasznie przeżywa, gdy czegoś się boi w bajkach. Przybiega do mnie, gdy coś mu się podoba uśmiecha się. Uwielbia skakać po łóżku, materacach. Ostatnio kontakt z nim trochę się poprawił zwłaszcza wzrokowy. Zaczął interesować się nami. Bierze mnie za rękę, kiedy coś chce zaprowadzi mnie do kuchni, na początku używał mojej ręki, żeby mi pokazać, o co chodzi. Teraz częściej pokazuje sam swoim paluszkiem czego chce, wiem że mnie rozumie, przynajmniej czasami, bo kiedy mówię "idziemy się kąpać", to biegnie do łazienki. Kiedy mówię "robimy am" to siada do stołu. Gdy mówię "idziemy dada" wsiada do wózka. Mówię do niego dużo, staram się z nim czytać książki, ale on raczej pokazuje palcami na obrazki i przewija mi strony. Gdy nie ma na coś ochoty, po prostu mnie ignoruje, a gdy chce go zachęcić czasem popada w szał. Lubi bliskość innych osób, przytulanie, głaskanie, drapanie po plecach - typowy mężczyzna. Kiedyś dawał buziaki i przybijał piątki, ale ostatnio rzadziej, za to przychodzi się przytulać. Czasami podchodzi do mnie, łapie mnie za rękę, szyje czy wciska we mnie ręce i zaciska szczęki jakby miał zrobić mi krzywdę, ale nie wkłada żadnej siły w tę czynność. Po prostu jakby starał się wyglądać strasznie. Nie bardzo wiem, co mam robić mieszkam w Anglii i synek miał wizytę health visitor, która powiedziała, że może mieć autyzm. Obecnie czekam na badania, ale tu to tak wszystko długo trwa, a ja czuje się bezsilna. Proszę o radę, co mogę zrobić, by pomoc mojemu dziecku?
Pozdrawiam
Prof. Jagoda Cieszyńska - Psycholog, logopeda

Prof. Jagoda Cieszyńska

Psycholog, logopeda

Odpowiedź:

Droga Pani Magdaleno,

Opis zachowań Synka bardzo mnie zaniepokoił, wiele zachowań jest ze spektrum autyzmu. Ale chłopiec jest mały, może Pani mu pomóc. Konieczne jest podjęcie natychmiastowej, systemowej, całościowej intensywnej terapii prowadzonej w domu. Terapia systemowa obejmuje:
- program słuchowy (CODZIENNIE, W SŁUCHAWKACH),
- ćwiczenia spostrzegania wzrokowego (pomoce z Wydawnictwa WIR),
- ćwiczenia dużej i małej motoryki,
- ćwiczenia pamięci,
- stymulacje lewej półkuli mózgu (szeregi, sekwencje, układanie klocków wg wzorów - bardzo ważne "Układanki lewopółkulowe" - www.konferencje-logopedyczne.pl),
- ćwiczenia myślenia przyczynowo-skutkowego i przez analogię,
- ćwiczenia kategoryzacji (dobieranie takich samych obrazków, klocków itp)
- ćwiczenia rozumienia sytuacji społecznych (dziennik wydarzeń!),
- ćwiczenia rozumienia mowy (rzeczowniki, czasowniki) i spełniania poleceń,
- nauka czytania ("Kocham czytać" (www.we.pl) i "Sylaby inaczej" (www.konferencje-logopedyczne.pl) "Moje pierwsze słowa (www.wir-wydawnictwo.com).
Wszystkie te ćwiczenia warunkują skuteczną naukę mowę ze wsparciem języka pisanego. Dziecko będzie uczyło się od słowa przeczytanego do wypowiedzianego. Ponieważ brak mowy wpłynie na dalszy rozwój intelektualny dziecka, także emocji i zachowań społecznych, budowanie systemu językowego jest priorytetem w terapii. Konieczne jest konsekwentne stosowanie reguł wychowawczych oraz całkowita rezygnacja z prawopółkulowej stymulacji (TV, radio, komputer). Ćwiczenia rozwojowe, dla dzieci od 3 miesiąca do 6 roku życia są opisane w książce "Wczesna interwencja terapeutyczna" - <http://www.we.pl> oraz w książce "Metoda Krakowska wobec zaburzeń rozwoju dzieci" (<http://www.konferencje-logopedyczne.pl> ). Spektrum autyzmu omówione jest w książce Wczesna diagnoza i terapia zaburzeń autystycznych <http://www.konferencje-logopedyczne.pl> ). Tu omawiam także szczególne zadania dla ojca i rodzeństwa. Wszystkie ćwiczenia muszą się pojawić codziennie, każde trwać 3-4 minuty. Każde konkretne ćwiczenie, polecenie może być powtórzone dwa razy, jeśli dziecko nie wykona zadania należy to zrobić ręką dziecka. Najważniejsze zalecenia do pracy terapeutycznej to słuchanie wypowiedzi językowych program: "Słucham i uczę się mówić" najpierw Samogłoski i wykrzyknienia" oraz "Wyrażenia dźwiękonaśladowcze" a potem - Sylaby i rzeczowniki oraz Sylaby i czasowniki l. pojedyncza, 30-40 minut dziennie (www.arson.pl). Istotne, by dziecko słuchało w słuchawkach, w celu eliminacji innych bodźców słuchowych. Słuchanie można podzielić na dwie lub trzy sesje. Do ćwiczenia powtarzania samogłosek można zastosować układankę "Gdzie jest A?" (www.konferencje-logopedyczne.pl). Warto udać się do specjalisty, który określi rozwój funkcji poznawczych, opracuje program stymulacji i pokaże jak pracować. Terapeutów metody krakowskiej znajdzie Pani na stronie www.szkolakrakowska.pl. W Anglii jest ośrodek w Luton, gdzie pracują Polki: logopedzi i psycholog (tel. 07436564107).

Serdecznie pozdrawiam,
Jagoda Cieszyńska 

Zobacz inne porady w tematyce: autyzm, mowa, zachowanie, nerwy, ćwiczenia

Lubisz CzasDzieci.pl?  Polub nas na Facebooku!

Komentarze


Portal CzasDzieci.pl ma przyjemność współpracować z gronem ekspertów, jednak często problemy wymagają pilnej lub dodatkowej porady medycznej. CzasDzieci.pl nie ponosi żadnych konsekwencji wynikających z zastosowania informacji zawartych w niniejszym serwisie. Zalecamy bezpośredni kontakt ze specjalistą w celu konsultacji danego problemu. Po zgłoszeniu pytania, zostanie ono po akceptacji redakcji umieszczone wraz z odpowiedzią konkretnego eksperta.

Przeczytaj również

Warto zobaczyć