Witam,
Mam poważny problem. Córka ma 4 lata, mieszkamy za granicą, urodziła się poza granicami kraju. Od 11 miesiąca życia chodzi do tutejszego żłobka, a teraz już przedszkola. Do 3 roku życia mówiła po swojemu, po 3 roku życia zaczęła mówić po polsku "mixując" z duńskim. Teraz ma 4 lata, mówi po polsku, wiadomo nie odmienia jak trzeba albo tłumaczy stricte z duńskiego na polski i nie zawsze jest to składniowe, ale problem leży gdzie indziej. Kiedy zapytam ją o coś to albo odpowiada zdawkowo, albo zaczyna mówić o czymś innym albo odpowie krótko i niezbyt zwięźle. Czy jest to objaw jakiegoś cofnięcia psychicznego czy córka po prostu nie wie jak to wszystko opowiedzieć? Panie w przedszkolu mówią mi często, że zachowuje się tak jakby się spieszyła, że nie rozumieją jej dobrze, bo wygląda na to, że chce tyle na raz opowiedzieć, że się gubi i zniechęca. Jest bardzo mądrą, błyskotliwą i sprytną dziewczynką. Szybko się uczy, jest lubiana w grupie. Proszę o pomoc lub jakąś radę, bo nie wiem już co mysleć. Pozdrawiam
Sandra