Witam,
Mój synek ma 25 miesięcy. Na bilansie 2-latka dostaliśmy skierowanie do neurologa dziecięcego. Już od dawna podejrzewałam, że coś jest nie tak, jednak rodzina i znajomi mówili, że Julek tak po prostu ma, że jest jedynakiem itp. Mianowicie: synek nic nie mówi (podejmuje próby od czasu do czasu, ale nic nie wychodzi. Na przykład jak mówię i pokazuje oko to mówi"ok"), gaworzy po swojemu "gogi gogi", kiedy się bawi -krzyczy z zadowoleniem "aaaaaaaaaa". Jest bardzo radosnym dzieckiem, wszędzie go pełno, jest ciekawy świata, naśladuje niektóre zachowania: prasuje wyłączonym żelazkiem, czesze się szczotką, kiedy się maluję, wtedy on bierze gąbeczkę do malowania i ociera swoją buzie, przykłada depilator do ciałka itp. Kiedy coś chce, wtedy bierze mnie albo tatę za rękę i pokazuje podchodząc do tego miejsca- np. żeby włączyć telewizor ciągnie za rękę pod sam ekran. Lubi bawić się klockami, żadne zabawki nie sprawiają mu trudności, wystarczy pokazać do czego one służą. Kontakt wzrokowy jest przy wygłupach, łaskotkach itp. kiedy poproszę żeby na mnie spojrzał - wtedy już nie. Kiedy mówię do niego nie patrzy się na mnie, to samo z tatą czy babcią. Nie reaguje kiedy go wołam. Nie reaguje na proste polecenia typu "daj mamie klocka". Na placu zabaw obserwuje dzieci, nie boi się ich, ale trzyma dystans, nie chce się z nimi bawić, jedyne co robi to czasem zabiera z rączek zabawki innym dzieciom. Nie lubi porządku - kiedy widzi, że chowam zabawki, klocki do pudełka podchodzi i je rozsypuje. Je sam widelcem stałe posiłki. Podejmuje próby jedzenia zupek. Bardzo lubi oglądać reklamy bądź słuchać muzyki na programach muzycznych-przy tym cieszy się i biega na palcach (od kilku dni jest odseparowany od telewizora- ciężko to znosi, kiedy sobie przypomni ciągnie moją rękę pod ekran aby go włączyć). Nie interesuje się czymś dłużej jak kilka minut. Lubi rysować, pisać kiedy robi się to razem z nim. Ma (jak dla mnie) doskonałą pamięć. Wkłada ekspresowo klocki o odpowiednim kształcie w odpowiednie luki na zabawce. Lubi oglądać książki i lubi kiedy mu czytam. Jest strasznym pieszczochem ;) tuli się do mnie bardzo często. W obcym miejscu bardziej interesują go rzeczy niż ludzie. W sklepie np. wszystko dotyka, bierze, odkłada. Nikogo się nie boi, ale też nikt go nie obchodzi.
Julek ładnie rozwijał się w wielu niemowlęcym. kiedy miał 6 miesięcy zaczął raczkować, 8 kiedy chodził, gaworzył, udawało się mówić mama, tata, baba. Robił "cześć" poprzez podawanie rączki.
Jestem zrozpaczona. Proszę powiedzieć jak mam mu pomóc mówić? Jak się bawić? Jestem młodą mamą i nie mam pojęcia o żadnych badaniach, instytucjach, fundacjach. Jednak żyję nadzieją, że to nie autyzm ;(

Magdalena