Takie emocjonalne reakcje zdarzają się u wielu dzieci z mikrouszkodzeniami centralnego układu nerwowego, jakie mogły powstać np. na skutek chwilowego niedotlenienia podczas akcji porodowej. To problem natury neurologicznej. Natomiast jeśli diagnoza dysleksji rozwojowej i zaburzeń słuchu fonemowego potwierdzi się, czeka Państwa wiele niełatwej pracy. Dzieci z tzw. specyficznymi trudnościami w uczeniu się (dyleksja, dysgrafia, dyskalkulia) mogą uczyć się bardzo dobrze, lecz wymaga to systematycznej, cierpliwej pracy. Przerwanie jej sprawia, że problemy z czytaniem i pisaniem powracają. Dodatkowo dość często zdarza się, że dysleksją dotknięte są dzieci bardzo inteligentne i wrażliwe - jak Państwa córka. Dysleksja źle wpływa na ich samoocenę, szczególnie w kontekście rówieśniczym. Także potrzeba tu dużo umiejętnej pracy wychowawczej. 

Dużą pomoc mogą Państwo otrzymać w dobrej poradni psych.-ped., wiele zależy też od szkoły. Problem jest  dobrze opisany w literaturze. Warto sięgnąć po publikacje prof. Marty Bogdanowicz oraz serię ćwiczeń Ortografitti.

 

Serdecznie pozdrawiam

Agnieszka Sokołowska