Witam,
Mój 7,5 miesięczny syn, który urodził się w 36 tygodniu (odeszły wody) drogą naturalną od ok. 2 miesięcy jest bardzo marudny. Nie mogę go ani na chwilkę zostawić samego, bo od razu zaczyna płakać. Muszę cały czas siedzieć z nim na kocyku i co chwila podstawiać nową zabawkę, bo szybko mu się każda nudzi. Nie wystarcza już nawet to, że jestem w tym samym pokoju. Potrafi już stawać na czworaka i poruszać się do tyłu, przekręca się, ale tylko na miękkich powierzchniach takich jak łóżko albo kanapa, na podłodze robi to bardzo rzadko. Do tego dochodzą jeszcze problemy ze spaniem. Do około 3 miesiąca było praktycznie niemożliwe odłożenie go do łóżeczka w ciągu dnia jak usnął. Od razu się budził, więc bardzo często spał na mnie albo na mężu. Potem się zawzięłam i do skutku odkładałam go do łóżeczka i nie było z tym problemu. Od około 2 miesięcy udaje się nawet, że wieczorem po kąpieli odkładam go do łóżeczka głaszczę, a on sam usypia, natomiast od jakiś 3 tygodni odłożenie go do łóżeczka w ciągu dnia lub w nocy jak się przebudzi to męczarnia. Wystarczy, że dotknie pupą łóżeczka od razu jest płacz. Próbowałam, żeby zasypiał sam w ciągu dnia w łóżeczku tak jak robi to wieczorem, ale wpada wtedy w histerię i nie udaje się go uśpić. Jak już po którymś razie uda się go odłożyć to śpi 30 - 40 minut i się budzi nadal śpiący, ale nie da się już go ponownie odłożyć do łóżeczka. Jakby tego było mało to od około 3 tygodni nie chce jeść zupek. Zaczęłam wprowadzać pokarmy stałe jak miał 4,5 miesiąca. Najpierw bardzo niechętnie jadł, ale potem potrafił zjeść 160 ml zupki w 10 minut. Od 3 tygodni przy jedzeniu jest płacz, histeria i nie ma możliwości go nakarmić. Jak zdarza się, że nie płacze to zaciska usta i karmienie go zajmuje 40 minut, a i tak udaje się mu zjeść maksymalnie ok. 100 ml zupki. Owoców świeżych nie chce jeść w ogóle, tylko te ze słoiczka, a i tak ostatnio mocno trzeba się nagimnastykować, żeby w ogóle zjadł. Gdzie indziej niż w domu w ogóle prawie nie chce jeść. Normalnie mleka potrafi zjeść około 180 ml (mleko następne) natomiast poza domem ledwo 90 ml uda mu się wcisnąć i płacze, bo jest głodny, ale nie można go nakarmić. Wcześniej zdarzały się takie problemy, ale pojedynczo i trwały kilka dni i mijały, myślałam, że tak przeżywa skoki rozwojowe ale teraz już nie wiem co o tym myśleć. Nie wiem już co robić. Czy to normalne, że niemowlę tak się zachowuje?
Dziękuję.

Kamila