Szanowna Pani Profesor,
Proszę o poradę. Jestem mamą trójki dzieci, mieszkamy w Polsce i obydwoje rodzice są Polakami. Najmłodsze dziecko ma 14 m-cy, starsze 5 i 8 lat. Przebywam na urlopie wychowawczym i postanowiłam uczyć najmłodszego syna języka niemieckiego poprzez mówienie do niego tylko w obcym języku.
Znam język niemiecki dość dobrze, jednakże mój akcent na pewno odbiega od etnicznego, poza tym wielu słów codziennego użytku zwyczajnie mi brakuje. Staram się w takich sytuacjach mówić opisowo.
Wszyscy pozostali domownicy posługują się tylko językiem polskim, zarówno w kontaktach ze mną, jak i między sobą i najmłodszym dzieckiem. Reasumując w języku niemieckim mówię tylko ja i wyłącznie do najmłodszego dziecka.
Proszę o poradę, czy w Pani mniemaniu taka sytuacja nie wpłynie negatywnie na rozwój jego mowy, bądź relacji ze mną.
Postanowiłam skonsultować tą sytuacje z logopedą. Pani logopeda odniosła się do mojego pomysłu dość sceptycznie i zaleciła poprosić o poradę Panią Profesor.
Mam wątpliwości, czy postępuję słusznie i jestem gotowa porzucić ten pomysł, lecz najpierw chciałabym to skonsultować z Panią Profesor. Nadmienię, że dziecko poza prostymi słowami mama, tata, papa nie mówi, ale u jego rodzeństwa rozwój mowy wyglądał podobnie.
Pozdrawiam serdecznie i z góry dziękuję za pomoc!

Magda