Kochana Pani Profesor:) Mam nadzieję, ze nie spoufaliłam się zbytnio... w każdym razie BARDZO CHCĘ PANI PODZIĘKOWAĆ ZA WSZYSTKO. Jestem mamą 4 letniego juz Olka. Jeszcze rok temu syn nie mówił prawie w ogóle. Zdecydowałam się wsiąść sprawę w swoje ręce i wpadłam na Metodę Krakowską. Nie będę się rozpisywała. Chcę tylko napisać, że dzięki temu, że rozpoczęłam terapię na własną rekę z materiałami przez Panią polecanymi - głownie seria \\\"słucham i uczę się mówić\\\" mój syn dziś nie tylko mówi, ale też czyta i pisze. Pięknie i mądrze używa słów. Odczytuje wszystkie litery-łącznie ze wszystkimi polskimi: ś,ć, dź, dż... itd. Mieszkamy obecnie za granicą i równolegle z podjętą przeze mnie nauką syna weszliśmy w etap nauki języka francuskiego. Syn nie mówi jeszcze tak jak klasyczny 4-latek... Dlatego mimo ogromnego postępu potrzebuję wsparcia na odległość, może jakąś insynuację W JAKI SPOSOB MOGE WSPOMOC SYNA W ROZWINIEU MOWY?! Dużo czytamy, piszemy, duzo pytan ja jemu zadaję i on mnie.. łączymy kropki, labirynty uwielbia, szukamy cieni, zajmujemy się też sekwencjami i szeregami. Nie wiem co jeszcze mogę zrobić?Sądze, że gdybysmy byli w Polsce było duzo lepiej z jego mową bo miałby okazję rozmawiać z dzieciakami, na podwórku w przedszkolu itp. Tu ćwiczy jezyk polski tylko w kontaktach z nami-rodzicami :( Pani Profesor bardzo proszę o pomoc-CO JESZCZE MOGĘ ZROBIC DLA SYNA!? Jak wspomóc go w rozwinięciu mowy. serdecznie dziękuję raz jeszcze za całokształt pracy! pozdrawiam MAMA OLKA

dodany: 2016-12-10 08:15:40, przez: Ewa

Witaj Aniu. moja córka(7 lat) uczęszcza do szkoły a Anglii i kończy właśnie 2 klase(year 2-infant school) i od września już junior school. Co do przystosowania w szkole to nie dziw sie, nowe miejsce, nowe otoczenie, dzieci, które mówią w innym języku. Twój syn potrzebuje czasu a najlepiej byłoby jakbyś w domu poprzez zabawe uczyła się z nim języka. Moja córka miała troszkę lepiej bo zaczęła chodzić tutaj do nursery(przedszkole) po 3 urodzinach i oswajała się z angielskim przez ok.rok, były też płacze, złości przed pójsciem do szkoły(nawet przez ok,. miesiac siedziałam pod przedszkolem przez 3 godz tak aby mnie widziała bo nie chciała zostawać sama, ale w końcu przeszło). Po roku jak poszłam na zebranie do szkoły to nauczycielka mówiła, że rówieś nicy nie wiedzą, że jest Polką. Także życzę duużo wytrwałości dla Ciebie i syna. Będzie dobrze

dodany: 2012-03-24 14:44:28, przez: Madzia