Witam Pani Profesor
Mam 22 miesięczną córeczkę, która jeszcze nie mówi. Nawija cały czas po swojemu, ale nie można jej zrozumieć. Na mnie zamiast mama mówi tata, tłumacze jej, że ja jestem mama a nie tata, a ona się śmieje i znów mówi tata. Kiedy ja proszę powiedz kotek, lub jakieś inne słowo, ona strasznie się denerwuje kiwa głowa przecząco i mówi nie. Jest kilka słów, które ja rozumiem np kwiatek, tylko ona mówi tatek,zamiast babcia to acia, na pieska esek, słychać to tak jakby wypowiadała końcówki wyrazów. Na topie jest oczywiście słowo daj, to umie bezbłędnie powiedzieć. Zastanawiam się czy to jest tylko opóźnienie mowy, czy może zaburzenia ze spektrum autyzmu? Mała naśladuje zwierzątka, pokaże tez je na obrazku, zna części ciała, lubi bawić się w chowanego i akuku. Kontakt wzrokowy jest super. Sama pije i je wszystko, nie wybrzydza. Robi pa pa, puszcza buziaka, sama przychodzi się przytulać i dawać buziaki, robi niuniu i wiele innych rzeczy naśladuje, reaguje na słowo NIE, czasami trochę popłacze, ale jak się jej wytłumaczy to przestaje. Zabawkami tez bawi się zgodnie z przeznaczeniem, wozi lalkę w wózeczku, daje jej pic, całuje wszystkie maskotki po kolei, przytula je. Chociaż nie mówi to wszyscy wiedzą o co jej chodzi, bo brak mowy rekompensuje gestami, albo pokazuje paluszkiem. Martwi mnie jeszcze to, że nie lubi obcych ludzi, jeżeli ktoś podejdzie do nas na spacerze to ona zakrywa oczy rączkami i podgląda, nie lubi jeżeli obcy do niej coś mówi, wtedy ona się denerwuje. Jeszcze chodzi w pieluszkach, bo każda próba posadzenia ja na nocnik kończy się stękaniem i kiwaniem, że ona nie chce.
Na koniec dodam, ze oglądała dużo bajek, co jest moim dużym błędem i mam duże wyrzuty sumienia.
Proszę o poradę, jak z nią ćwiczyć rozwój mowy, od czego zacząć? Czy to może być autyzm? Rodzina nie chce mnie słuchać, mówią że zwariowałam i ona ma jeszcze czas na opanowanie języka, a ja jednak czuje w sobie, że coś muszę zacząć robić. Dziękuję z góry za odpowiedź.


Pytanie przesłała Pani Kasia